Środki antykoncepcyjne kobiety „przemieszczały się” w jej organizmie i trafiały do PĘCHERZA MOCZOWEGO
Opublikowano: | Zaktualizowano:
Kobieta, u której wystąpiło rzadkie powikłanie, odkryła, że jej wkładka domaciczna przemieściła się z macicy do innej części ciała.
Nienazwana 39-letnia pacjentka z Tunezji po raz pierwszy zorientowała się, że dzieje się coś złego, gdy zaczęły u niej występować objawy ze strony dolnych dróg moczowych, w tym częsta potrzeba oddawania moczu i ból podczas oddawania moczu.
Gdy objawy nie ustępowały przez sześć miesięcy, kobieta zgłosiła się na konsultację do urologa w szpitalu Charles Nicole.
Lekarze odkryli, że cztery lata wcześniej ginekolog założył jej miedzianą wkładkę domaciczną, ale nigdy nie poddała się kontrolom.
Wkładkę domaciczną wprowadza się przez pochwę do macicy i jest ona skuteczna w 99% w zapobieganiu ciąży przez okres do 10 lat. Dostępne są dwa rodzaje wkładki, a wkładka miedziana działa poprzez uwalnianie jonów miedzi, które są toksyczne dla plemników.
Lekarze stwierdzili, że nitki wkładki domacicznej, która ma zwisać z szyjki macicy, nie znajdowały się w pochwie, a sama wkładka nie znajdowała się w macicy, gdzie powinna być umieszczona.
Wykonano u pacjentki kolejne badanie USG i prześwietlenie jamy brzusznej, które wykazało, że wkładka domaciczna przebiła ścianę macicy i przedostała się do pęcherza moczowego. Jest to powikłanie, które może prowadzić do potencjalnie śmiertelnych infekcji, jeśli nie zostanie podjęte leczenie.
W pęcherzu moczowym zaczął się wapnić, gdy wapń gromadzi się i powoduje twardnienie tkanek. Następnie przekształcił się w „kamień pęcherzowy”, czyli stwardniałą masę mineralną, która może utworzyć się w pęcherzu, gdy mocz pozostaje tam przez długi czas.
Kobieta dotknięta niezwykle rzadkim powikłaniem odkryła, że jej wkładka domaciczna przemieściła się z macicy do innej części ciała (zdjęcie stockowe)
Schorzenie to, wywołane obecnością ciała obcego w pęcherzu, może powodować trudności w oddawaniu moczu oraz ból.
Aby zaradzić temu problemowi, lekarze usunęli zwapniałą wkładkę domaciczną endoskopowo za pomocą giętkiego narzędzia w kształcie rurki, zwanego endoskopem, a kobietę wypisano ze szpitala 24 godziny po zabiegu.
Podczas wizyty kontrolnej przeprowadzonej miesiąc później pacjentka zgłosiła całkowite ustąpienie wszystkich objawów, nie odnotowano również wycieku moczu ani wycieku z pochwy.
Perforacja macicy i przemieszczenie się wkładki wewnątrzmacicznej to rzadkie powikłania występujące u około 1–2 osób na 1000 założeń.
Założenie wkładki domacicznej to niewielki zabieg, podczas którego lekarz wprowadza wziernik do pochwy i za pomocą małej rurki wprowadza wkładkę przez otwór szyjki macicy do macicy.
Istnieją dwa rodzaje wkładek wewnątrzmacicznych – miedziane i hormonalne. Pierwsze uwalniają niewielką ilość miedzi do macicy, co wywołuje reakcję zapalną, toksyczną dla plemników i komórek jajowych.
Zdjęcie rentgenowskie jamy brzusznej ukazujące wkładkę domaciczną, która uległa zwapnieniu w pęcherzu kobiety po jej przemieszczeniu
Perforacja macicy i przemieszczenie się wkładki wewnątrzmacicznej to rzadkie powikłania występujące u około jednej do dwóch osób na 1000 założeń
Ten ostatni uwalnia niewielką ilość hormonu progestagenu, który zagęszcza śluz szyjkowy i utrudnia plemnikom dotarcie do komórki jajowej. Może również uniemożliwić uwolnienie komórki jajowej z jajników.
Według Krajowych Raportów Statystycznych Zdrowia z 2023 r. na temat stosowania antykoncepcji (ostatni dostępny rok) 20 procent aktywnych seksualnie kobiet w wieku od 15 do 49 lat przyznało się do stosowania wkładki domacicznej w latach 2015–2019.
Jedno z badań przeprowadzonych w Belgii objęło analizę wszystkich raportów przypadków dotyczących przemieszczania się wkładki wewnątrzmacicznej, opublikowanych w latach 2002–2022.
Przegląd ujawnił, że około połowa tych pacjentów odczuwa ból, a u jednej trzeciej nie występują żadne objawy.
Najczęstszymi miejscami migracji są jelita, pęcherz moczowy i sieć wewnętrzna, błoniasta podwójna warstwa tkanki tłuszczowej, która pokrywa i podtrzymuje jelita oraz narządy w dolnej części brzucha.
Zazwyczaj wkładkę wewnątrzmaciczną usuwa się poprzez pociągnięcie za sznureczki, jednak w przypadku przemieszczenia się wkładki preferowaną metodą jest laparoskopia.
Zabieg ten, zwykle wykonywany w jamie brzusznej lub miednicy, polega na wykonaniu małych nacięć przy pomocy kamery.
Zazwyczaj po usunięciu wkładki wewnątrzmacicznej nie pozostają żadne trwałe obrażenia, jednak sporadycznie zgłaszano przypadki poważnych powikłań.
W świetle swoich ustaleń naukowcy zauważyli, że lekarze powinni zachować „czujność w kontekście tego rzadkiego powikłania, zwłaszcza w przypadkach bolesnego wprowadzania lub występowania innych czynników ryzyka perforacji”.
Dodali: „W przypadku stwierdzenia perforacji macicy zaleca się usunięcie wkładki wewnątrzmacicznej, aby zapobiec poważnym powikłaniom”.
Daily Mail
